Urlop jest przywilejem każdego pracownika, który został zatrudniony przez daną firmę na podstawie umowy o pracę. Niestety, ale osoby, które nie są zatrudnione na podstawie tych świadczeń nie otrzymują urlopu. Czasami pracodawca może zgodzić się na płatne dni wolne od pracy, ale jest to jedynie dobra wola właściciela firmy w stosunku do osób, które zatrudnione są na podstawie umowy zlecenia. W ciągu roku przysługuje nam stała ilość dni wolnych, zależy ona od stażu pracy. Nie ma się jednak co martwić, ponieważ do stażu pracy zaliczana jest też edukacja pracownika. Jeśli pracownik skończył studia to ma już liczone osiem lat do stażu pracy. Osoba, która skończyła technikum lub szkołę średnią – ma pięć lat do stażu pracy. Pełnowymiarowy urlop naliczany jest po dziesięciu latach pracy (wliczając lata edukacji) i wynosi on dwadzieścia sześć dni. Na przykładzie – świeżo upieczony absolwent wyższej uczelni przychodzi do nowej firmy, przez pierwsze dwa lata ma tylko dwadzieścia dni wolnego, po dwóch latach otrzymuje już pełny wymiar urlopowy, który wynosi dwadzieścia sześć dni. Wśród puli dni wolnych mamy do wyboru aż trzy dni urlopu na żądanie. Co to oznacza? Możemy w tym samym dniu, w którym mieliśmy stawić się w pracy zakomunikować naszemu pracodawcy, że nas nie będzie. Nie musimy podawać przyczyny naszej nieobecności, a szef nie może nam nie udzielić takiego urlopu. Nie może też żądać od nas podania przyczyny, ani grozić nam żadnymi sankcjami karnymi. Pracodawca, który nie przestrzega tego przywileju pracownika – łamie prawo. Wszystkie pozostałe dni wolne należy uprzednio wcześniej zgłaszać pracodawcy, zazwyczaj wypełniany jest grafik urlopowy, który musi zostać potwierdzony przez naszego przełożonego. Grafik musi uwzględniać czternaście dni wolnego w ciągu. Oznacza to, że bierzemy dwa tygodnie wolnego (czyli dziesięć dni roboczych), które nie mogą zostać przerwane. Taki urlop zazwyczaj brany jest w czasie letnim, pracownik odpoczywa wtedy intensywnie i nabiera chęci i energii do pracy. Powrót może być niekiedy stresujący po tak długim wolnym, ale nie ma co narzekać. Gorzej mają kobiety, które wracają po długim okresie macierzyńskim. Pracodawca musi zapewnić im powrót na stanowisko, które obejmowały przed pójściem na urlop. Jeśli nie ma takiej możliwości, bo na przykład dział, w którym kobieta pracowała mógł zostać zlikwidowany. Pracodawca wtedy musi zapewnić swojej pracownicy powrót na stanowisko o podobnych wymaganiach, które jest zgodne z jej kwalifikacjami. Urlop pracowniczy jest przywilejem pracownika, dlatego należy z niego korzystać. Niewykorzystany urlop przepada, ale pracodawca musi wypłacić za niego ekwiwalent. Z tego powodu pracodawcy bardzo dbają i pilnują tego, aby pracownicy wybierali swoje urlopy. Innym rodzajem urlopu jest urlop okolicznościowy. Pracownicy mogą starać się o niego, jeśli biorą ślub albo uczestniczą w pogrzebie bliskiej osoby. Małżonkowie mają dwa dni wolnego z racji swojego ślubu, rodzice dzieci, które zawierają sakrament małżeństwa dostają jeden dzień dodatkowego wolnego. Należy potwierdzić prawo do urlopu.
